24/02/2010

Vandaag hebben we onszelf eens lekker verwent en heel lekker gekookt ( al zeggen we het zelf). We gingen vandaag opnieuw naar de winkel om onze frigo terug wat te vullen. Aan onze favoriete winkel ( REMA 1000) stond vandaag een klein viskraampje dus moesten we de verse vis zeker eens proeven. We gingen naar huis met 2 lekkere forellekes en 1 gerookte makreel ...



De 2 forellekes vlogen daarnet direct in de pan en we konden amper wachten om deze met veel smaak op te peuzelen in combinatie met verse bloemkool en couscous .... Het was werkelijk heerlijk.

Onze maag rammelde nogal aangezien we hadden besloten om voor het avondmaal een keer te gaan lopen. Daardoor smaakte de forel waarschijnlijk nog 10 keer beter . Vol goede moed trok ik men sportkleren aan ( Jonathan ging gewoon lopen in "normale" kleren ... rare jongen die halve zwitser ;-) ) maar bij het openen van de deur bleek dat het terug aan het sneeuwen was. Niks kon ons echter tegenhouden en we gingen een half uurtje lopen in een prachtig decor.

Na deze culinaire excursie terug naar het studeren in Denemarken. We zitten hier in een project in het 6de semester samen met de reguliere studenten van deze universiteit. Het is een mix van mensen uit : Letvia , Spanje , Ijsland , China , Tanzania , Litouwen , ... de meeste van hun studeren hier echter 3 semesters ofzo waardoor je ze niet echt als Erasmusers kan beschouwen.

Naast het feit dat het een redelijk multiculturele groep is er nog één ding dat ietwat bizar is .... de leeftijd van onze medestudenten. Jonathan en ik zijn beiden 21 lentes jong maar toch de youngsters van de bende. Het is blijkbaar nogal een populaire richting voor mensen die willen herscholen en in tijden van crisis zijn er nogal wat mensen die willen herscholen.

Onze Letse collega Valdis (27 of 28 jaar) liet zijn vrouw en kind voor 1,5 jaar achter en ging een lening aan om te herscholen in Denemarken , Arnaldo (37 of 38 jaar) zit net achter ons in het lokaal en ook hij is aan het herscholen nadat hij ontslagen werd, dan hebben we nog 2 mannen uit het bankroete ijsland die misschien wel onze vader hadden kunnen zijn ( als ze er vroeg genoeg aan begonnen waren) ze zijn beiden begin de 40 en ook zij zitten in onze groep , ...

Het respect dat ik heb voor deze mensen is zeer groot aangezien het toch niet evident is om op deze leeftijd je gezin en leven in het thuisland achter te laten om te herscholen in het buitenland. Het getuigt van ambitie en durf om zo een beslissing te nemen !! Misschien moeten we hier in België ook wel eens een voorbeeld aan nemen en in tijden van crisis herscholen !!




Als uitsmijter nog enkele foto's